Είμαστε σήμερα περίπου στα μισά της διαδρομής από τις εκλογές της 6ης Μαϊου στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Και ενώ το πολιτικό σκηνικό είναι ακόμη ρευστό, ενώ δεν έχει υπάρξει χρόνος να πάρουμε σαφή εικόνα από τις δημοσκοπήσεις, ο -φασιστικής έμπνευσης- νόμος της προεκλογικής απαγόρευσής τους ήδη μπαίνει σε ισχύ.
Χωρίς λοιπόν σαφή εικόνα για την πιθανή έκβαση των εκλογών, έχουμε δύο πιθανές επιλογές.Από την μία, η προσωποποίηση του συστήματος που μας έφερε εδώ. Κρατιστής ως το κόκκαλο, πατριδοκάπηλος, θέλει να απλώσει τις προστατευτικές φτερούγες του κράτους σε κάθε πτυχή της ζωής μας - ξεκινώντας από την κρεβατοκάμαρά μας. Ανεπάγγελτος, παιδί του κομματικού σωλήνα, η προσωποποίηση του πολιτικού προσωπικού που κυβέρνησε σε όλη την μεταπολίτευση. Μας υπόσχεται, με πλατύ και μίζερο χαμόγελο, τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Από την άλλη, ο έτερος ανεπάγγελτος. Παιδί του εναλλακτικού κομματικού σωλήνα, υπόσχεται ριζική ανατροπή γυρνώντας μας στο 1981 - στην καλύτερη - ή στο 1944 - στη χειρότερη περίπτωση. Αυτός τουλάχιστον δεν φιλοδοξεί να βάλει το κράτος στη κρεβατοκάμαρά μας - φιλοδοξεί όμως να δημεύσει τις καταθέσεις μας.
Αμφότεροι προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα πόλωσης - αμφότεροι θεωρούν τους αντιπάλους τους προδότες και ανθέλληνες, και το δηλώνουν σε κάθε τόνο και σε κάθε ευκαιρία. Αμφότεροι δημιουργούν το κλίμα για εκτροπές όταν έρθει η αναπόφευκτη κατάρρευση. Αμφότεροι πλέκουν το σχοινί για να κρεμάσουν τον αντίπαλό τους, ξεχνώντας ότι μπορεί να κρέμονται οι ίδιοι απ' αυτό - κ όχι μόνο μεταφορικά.
Σε ένα τέτοιο κλίμα, πολλοί θα λειτουργήσουν φοβικά. Θα ψηφίσουν αντανακλαστικά το μικρότερο από τα δύο κακά. Δυστυχώς, η ψήφος στη ΝΔ είναι αδιέξοδη - αφενός γιατί η ΝΔ, αν εκλεγεί, θα εκλεγεί με ένα πρόγραμμα που δεν θα την νομιμοποιεί να κάνει οτιδήποτε εκτός από να συνεχίσει ένα Μνημόνιο που δεν βγαίνει - και σίγουρα δεν θα την νομιμοποιεί να κάνει τα απαραίτητα, όπως τις άμεσες απολύσεις από το Δημόσιο. Αφετέρου γιατί ακόμη κ αν η ΝΔ είχε την νομιμοποίηση να κάνει τα απαραίτητα, έχει δείξει τη διαχρονική της ανεπάρκεια στο να ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα της στιγμής.
Κάποιοι άλλοι ίσως λειτουργήσουν με την ελπίδα - ίσως τελικά αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι εφικτά. Καλώς ή κακώς, δεν είναι. Η χώρα έχει μόνο τρεις εναλλακτικές: α) τη συνέχιση του μνημονίου β) την μη καταβολή μισθών και συντάξεων, λόγω αδυναμίας κάλυψης του πρωτογενούς ελλείμματος γ) την κάλυψη του ελλείμματος με την έκδοση χρήματος - δηλαδή δραχμών. Αυτή είναι και η μόνη πολιτικά βιώσιμη εναλλακτική για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πόσο καταστροφικό θα είναι, μπορούμε να το φανταστούμε αν σκεφτούμε τον εαυτό μας να ζει με τα μισά χρήματα απ' ό,τι σήμερα.
Καμία από τις δύο "λύσεις" δεν είναι σωστή, γιατί καμία δεν προτείνει αυτά που πρέπει να γίνουν άμεσα - αν είναι δυνατόν ήδη στις 18 Ιούνη. Άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων, ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ, περιορισμός της γραφειοκρατίας, κλείσιμο περιττών υπηρεσιών, απόλυση των υπεράριθμων υπαλλήλων με κατάργηση της οργανικής τους θέσης. Μόνο ένα κόμμα μιλάει γι' αυτά - η Δράση. Η Δράση, καλώς ή κακώς, είναι το μόνο κεντρώο κόμμα στην Ελλάδα. Το μόνο κόμμα που αυτή τη στιγμή μιλάει τη γλώσσα της λογικής. Το μόνο κόμμα που προτείνει τις απαραίτητες λύσεις. Μπορεί να έχουμε πολλές επιμέρους διαφωνίες με τη Δράση - καθένας σε διαφορετικά ζητήματα. Δεν είναι όμως αυτή η στιγμή να τις επιλύσουμε. Αυτή τη στιγμή προέχει να προτάξουμε τη σωτηρία της πατρίδας - και μόνο οι προτάσεις της Δράσης έχουν ελπίδα να το επιτύχουν αυτό.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όσους πολίτες της Φλώρινας με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους, και θέλω να καλέσω τόσο αυτούς, όσο και όλους τους Έλληνες, στις επερχόμενες εκλογές, να στηρίξουν τη μόνη θετική πρόταση για την Ελλάδα. Τη μόνη φωνή που μπορεί να δώσει πραγματική ελπίδα για έξοδο από το Μνημόνιο συντεταγμένα, και όχι καταστροφικά. Και αυτή είναι μόνον ο εκλογικός συνδυασμός Δημιουργία Ξανά - Δράση.
Χωρίς λοιπόν σαφή εικόνα για την πιθανή έκβαση των εκλογών, έχουμε δύο πιθανές επιλογές.Από την μία, η προσωποποίηση του συστήματος που μας έφερε εδώ. Κρατιστής ως το κόκκαλο, πατριδοκάπηλος, θέλει να απλώσει τις προστατευτικές φτερούγες του κράτους σε κάθε πτυχή της ζωής μας - ξεκινώντας από την κρεβατοκάμαρά μας. Ανεπάγγελτος, παιδί του κομματικού σωλήνα, η προσωποποίηση του πολιτικού προσωπικού που κυβέρνησε σε όλη την μεταπολίτευση. Μας υπόσχεται, με πλατύ και μίζερο χαμόγελο, τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Από την άλλη, ο έτερος ανεπάγγελτος. Παιδί του εναλλακτικού κομματικού σωλήνα, υπόσχεται ριζική ανατροπή γυρνώντας μας στο 1981 - στην καλύτερη - ή στο 1944 - στη χειρότερη περίπτωση. Αυτός τουλάχιστον δεν φιλοδοξεί να βάλει το κράτος στη κρεβατοκάμαρά μας - φιλοδοξεί όμως να δημεύσει τις καταθέσεις μας.
Αμφότεροι προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα πόλωσης - αμφότεροι θεωρούν τους αντιπάλους τους προδότες και ανθέλληνες, και το δηλώνουν σε κάθε τόνο και σε κάθε ευκαιρία. Αμφότεροι δημιουργούν το κλίμα για εκτροπές όταν έρθει η αναπόφευκτη κατάρρευση. Αμφότεροι πλέκουν το σχοινί για να κρεμάσουν τον αντίπαλό τους, ξεχνώντας ότι μπορεί να κρέμονται οι ίδιοι απ' αυτό - κ όχι μόνο μεταφορικά.
Σε ένα τέτοιο κλίμα, πολλοί θα λειτουργήσουν φοβικά. Θα ψηφίσουν αντανακλαστικά το μικρότερο από τα δύο κακά. Δυστυχώς, η ψήφος στη ΝΔ είναι αδιέξοδη - αφενός γιατί η ΝΔ, αν εκλεγεί, θα εκλεγεί με ένα πρόγραμμα που δεν θα την νομιμοποιεί να κάνει οτιδήποτε εκτός από να συνεχίσει ένα Μνημόνιο που δεν βγαίνει - και σίγουρα δεν θα την νομιμοποιεί να κάνει τα απαραίτητα, όπως τις άμεσες απολύσεις από το Δημόσιο. Αφετέρου γιατί ακόμη κ αν η ΝΔ είχε την νομιμοποίηση να κάνει τα απαραίτητα, έχει δείξει τη διαχρονική της ανεπάρκεια στο να ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα της στιγμής.
Κάποιοι άλλοι ίσως λειτουργήσουν με την ελπίδα - ίσως τελικά αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι εφικτά. Καλώς ή κακώς, δεν είναι. Η χώρα έχει μόνο τρεις εναλλακτικές: α) τη συνέχιση του μνημονίου β) την μη καταβολή μισθών και συντάξεων, λόγω αδυναμίας κάλυψης του πρωτογενούς ελλείμματος γ) την κάλυψη του ελλείμματος με την έκδοση χρήματος - δηλαδή δραχμών. Αυτή είναι και η μόνη πολιτικά βιώσιμη εναλλακτική για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πόσο καταστροφικό θα είναι, μπορούμε να το φανταστούμε αν σκεφτούμε τον εαυτό μας να ζει με τα μισά χρήματα απ' ό,τι σήμερα.
Καμία από τις δύο "λύσεις" δεν είναι σωστή, γιατί καμία δεν προτείνει αυτά που πρέπει να γίνουν άμεσα - αν είναι δυνατόν ήδη στις 18 Ιούνη. Άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων, ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ, περιορισμός της γραφειοκρατίας, κλείσιμο περιττών υπηρεσιών, απόλυση των υπεράριθμων υπαλλήλων με κατάργηση της οργανικής τους θέσης. Μόνο ένα κόμμα μιλάει γι' αυτά - η Δράση. Η Δράση, καλώς ή κακώς, είναι το μόνο κεντρώο κόμμα στην Ελλάδα. Το μόνο κόμμα που αυτή τη στιγμή μιλάει τη γλώσσα της λογικής. Το μόνο κόμμα που προτείνει τις απαραίτητες λύσεις. Μπορεί να έχουμε πολλές επιμέρους διαφωνίες με τη Δράση - καθένας σε διαφορετικά ζητήματα. Δεν είναι όμως αυτή η στιγμή να τις επιλύσουμε. Αυτή τη στιγμή προέχει να προτάξουμε τη σωτηρία της πατρίδας - και μόνο οι προτάσεις της Δράσης έχουν ελπίδα να το επιτύχουν αυτό.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όσους πολίτες της Φλώρινας με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους, και θέλω να καλέσω τόσο αυτούς, όσο και όλους τους Έλληνες, στις επερχόμενες εκλογές, να στηρίξουν τη μόνη θετική πρόταση για την Ελλάδα. Τη μόνη φωνή που μπορεί να δώσει πραγματική ελπίδα για έξοδο από το Μνημόνιο συντεταγμένα, και όχι καταστροφικά. Και αυτή είναι μόνον ο εκλογικός συνδυασμός Δημιουργία Ξανά - Δράση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου