Αρνούμαι να μπω σε εκβιαστικά εμφυλιοπολεμικά διλήμματα του τύπου "Σαμαράς ή δραχμή", "Σαμαράς ή χάος", "Σαμαράς ή Σοβιετική Ένωση", "Σαμαράς ή τάνξ" κλπ κλπ. 

Αν κάποιοι θέλουν να μοιράσουν την χώρα σε Σαμαρικούς και μή Σαμαρικούς, δικαίωμά τους. Εγώ θα προκρίνω την ψήφο κατά συνείδηση.

H συνείδησή μου έχει μεγαλύτερη αξία από τα ευρώ τους. Το ίδιο και η δική σας.

Δεν ξεχνούμε.

Παρασκευή Ζούλια
Αγγελική Παπαθανασοπούλου
Επαμεινώνδας Τσάκαλης

Tα ονόματα αυτά να μην ξεχαστούν ποτέ.

Οι δολοφόνοι τους είναι ακόμη ελεύθεροι. Και το ελληνικό κράτος διώκει ποινικά... τον εργοδότη των θυμάτων!

Ποιό είναι το στοίχημα αυτών των εκλογών;

Αντί εισαγωγής, να πω ευθύς εξ αρχής ότι δεν έχω να κρύψω κάτι για τον εαυτό μου. Ο παππούς μου γεννήθηκε και πέθανε Σλαβόφωνος Έλληνας. Και Σλαβόφωνος, και Έλληνας. Σε πείσμα όσων θέλουν να αποδείξουν ότι αυτά τα δύο δεν μπορούν να συνδυαστούν. Είμαι περήφανος και για την Ελληνική εθνική συνείδηση που ο παππούς μου κράτησε ζωντανή στην εξορία, και για τη γλώσσα που του παρέδωσαν οι δικοί του παππούδες - παρόλο που εγώ δεν την έμαθα ποτέ. Μπορεί να διαφωνώ με τις πολιτικές του επιλογές, σέβομαι όμως το σθένος του, και θαυμάζω τη φιλοπατρία του. Μικρό παιδί 13 χρονών έφυγε διωγμένος από την Ελλάδα, αλλά ποτέ δεν την απαρνήθηκε.

Ωστόσο, κάποιοι κύκλοι προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από τα ζητήματα αυτών των εκλογών θέλοντας να προκαλέσουν εντυπώσεις εκεί που δεν υπάρχουν.

Το στοίχημα αυτών των εκλογών είναι η προκοπή του τόπου μας, και της χώρας μας. Προκοπή που μπορεί να έρθει μόνο με συναδέρφωση, σκληρή δουλειά, και άμεσο νοικοκύρεμα του κρατικού μηχανισμού. Μόνο με απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων κάθε ενός από εμάς, με ανάληψη των ατομικών μας ευθυνών, και απελευθέρωση της περιφέρειας από το σφιχτό εναγκαλισμό του Αθηναϊκού κράτους.

Το στοίχημα αυτών των εκλογών ΔΕΝ είναι ο αλυτρωτισμός, ο εθνικισμός, και η αναμόχλευση της πονεμένης ιστορίας του τόπου μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος στη Φλώρινα που να μην έχει χάσει κάποιο συγγενή του - άσχετα σε ποια πλευρά βρέθηκε - σε κάποια εθνικιστική, πολιτική ή αλυτρωτική σύρραξη από τις πάμπολλες που γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα. Τιμούμε και θυμόμαστε την ιστορία μας - για να μην την επαναλάβουμε.

Όσο για όσους ονειρεύονται πολέμους, επαναστάσεις, ή αλλαγές συνόρων - από όποια πλευρά των συνόρων μας και αν βρίσκονται - πρέπει να τους περιθωριοποιήσουμε άμεσα. Όλοι μας ξέρουμε από την οικογενειακή μας ιστορία πόσο κακό μπορούν λίγοι γραφικοί να κάνουν, αν τους δοθεί το πάτημα.

Ποια είναι η πραγματική αντισυστημική ψήφος στις εκλογές της 6ης Μαίου;

Διάβασα το παρακάτω κείμενο:

http://www.newsnow.gr/article/74395/sygnomi-dimokratia.html

και πρέπει να παραδεχτώ ότι θέτει καίρια ζητήματα. Ο συντάκτης του διαπιστώνει την αποτυχία της δημοκρατίας μας, την ασφυξία που του προκαλεί το σύστημά μας, το χάος και την αναρχία που ήταν η μοιραία κατάληξη της ανοχής μας στην αριστερή εγκληματικότητα που μασκαρευόταν ως πολιτική δράση.

Δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω με το συμπέρασμά του. Δεν είναι η λύση η Χρυσή Αυγή.

Πράγματι, το σύστημά μας έχει αποτύχει. Πρέπει λοιπόν να το αλλάξουμε. Πώς; Σίγουρα όχι ψηφίζοντας τα δύο κόμματα που το έχτισαν. Ούτε όμως και τα κόμματα της Αριστεράς και της λεγόμενης "αντιμνημονιακής" δεξιάς, που αντί για λύσεις προτείνουν θεωρίες συνωμοσίας, αντί για επιχειρήματα άναρθρες κραυγές, αντί για λογική θυμό. Ο θυμός είναι, φυσικά, δικαιολογημένος. Αλλά δεν μπορεί αυτός να μας καθοδηγεί.

Για να αλλάξουμε το σύστημά μας, πρέπει να ψηφίσουμε κόμματα που προτείνουν ένα νέο σύστημα. Ας δούμε λοιπόν την Χρυσή Αυγή. Μήπως και αυτή δεν προτείνει ένα νέο σύστημα; Πράγματι. Αλλά θα θέλαμε να ζήσουμε στο σύστημά της; Ένα σύστημα όπου οι ατομικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα είναι πλήρως υποταγμένα στο "Έθνος" και το συμφέρον του (το οποίο συμφέρον φυσικά το γνωρίζει μόνο ο "Αρχηγός" Μιχαλολιάκος); Εγώ πάντως προτιμώ να πεθάνω ελεύθερος, παρά να ζήσω στη δυστοπία που αυτοί προτείνουν.

Κάποιοι ωστόσο θα πουν ότι η Χρυσή Αυγή είναι, δήθεν, η μόνη πρόταση για να τρομάξει το σύστημα. Ότι η Χρυσή Αυγή είναι, δήθεν, η μόνη εναλλακτική απέναντι στην επιβράβευση και διαιώνιση της σημερινής κατάστασης.

Όχι. Η πραγματική αντισυστημική ψήφος είναι σε ένα κόμμα που με προτάσεις ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες, αποδεκτές από την Ευρώπη, και που, πάνω απ' όλα, στοχεύουν στη μεγιστοποίηση και όχι τη συρρίκνωση της ελευθερίας μας, προτείνει να αλλάξει το σύστημα εκ βάθρων.

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, όπως μας λέει η Χρυσή Αυγή (και το ΠΑΣΟΚ 30 χρόνια πριν τη Χρυσή Αυγή); Η Ελλάδα ανήκει σε όλους όσοι είναι νόμιμα εδώ, και έχουν ιδρώσει γι' αυτήν. Η Ελλάδα ΔΕΝ ανήκει στους πολιτικούς και τα τσιράκια τους, που λυμαίνονται τους φόρους μας εδώ και δεκαετίες. Πώς θα το αντιμετωπίσουμε αυτό; Μειώνοντας άμεσα και δραστικά το κράτος, ώστε οι φόροι που σήμερα γίνονται βορά των αρπακτικών, να μένουν στα χέρια τα δικά μας. Όχι του κράτους, τα δικά μας.

Το οικονομικό πρόγραμμα της Χρυσής Αυγής προτείνει ακόμη πιο ασφυκτικό έλεγχο της οικονομίας από το κράτος - με "εθνικά" κριτήρια. Όμως τα τσιράκια του κράτους, αυτό δεν το φοβούνται. Αντιθέτως, τους βοηθά. Αυτό που φοβούνται είναι μια ρεαλιστική φιλελεύθερη λύση, που θα φέρει μικρό κράτος - άρα λίγα λεφτά για μίζες. Που θα φέρει ιδιωτική ανάπτυξη - άρα δουλειές στον ιδιωτικό τομέα με την αξία μας, και όχι αυτοεξευτελισμό για μια θεσούλα στο δημόσιο. Που θα φέρει χαμηλή φορολογία και αυξημένη ατομική ελευθερία. Αυτά φοβούνται όσοι σήμερα ζουν από το κράτος. Όχι την... κρατικοποίηση των τραπεζών, που προτείνουν οι εθνικοσοσιαλιστές της Χρυσής Αυγής.

Φταίει το κράτος. Χτύπησέ το, μην το μεγαλώνεις και άλλο.